بیماری قلبی و اختلال نعوظ

مرور کلی
اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ چقدر مشکلی جدی محسوب می‌شود؟
آیا اختلال نعوظ، حاصل فرآیند طبیعی پیر شدن است؟
عامل ایجاد اختلال نعوظ چیست؟
چه ارتباطی بین اختلال نعوظ و بیماری قلبی وجود دارد؟
اختلال نعوظ چگونه درمان می‌شود؟

 

مرور کلی

ارتباط زیادی بین اختلال نعوظ و بیماری‌های قلبی وجود دارد. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که اگر مردی اختلال نعوظ داشته باشد، خطر بروز بیماری‌های قلبی در او بیشتر است. به همان اندازه که سیگار کشیدن یا سابقه‌ی خانوادگی بیماری عروق کرونر، عامل خطر بیماری قلبی شناخته می‌شود، اختلال نعوظ هم می‌تواند خطرناک باشد.

 

اختلال نعوظ چیست؟

بیماری قلبی و اختلال نعوظ

 

اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی به معنی عدم توانایی در حفظ نعوظ برای برقراری رابطه‌ی جنسی است. این شرایط در هیچ سنی
طبیعی نیست. انزال زودرس، ناباروری، یا تمایل جنسی کم با اختلال نعوظ فرق دارند. با این حال، ممکن است دو یا چند وضعیت ذکر شده با هم در ارتباط باشند.

 

اختلال نعوظ چقدر مشکلی جدی محسوب می‌شود؟

در دراز مدت، از هر ۱۰ مرد بالغ ۱ نفر به درجاتی از اختلال نعوظ مبتلا می‌شود.
اگر اختلال نعوظ در کمتر از ۲۰ درصد مواقع باشد عجیب نیست و به ندرت نیاز به درمان دارد. اگر اختلال بیش از 50 درصد مواقع رخ دهد معمولا به معنی وجود یک اختلال روانی یا فیزیکی (یا ترکیب این دو) است که نیاز به درمان دارد.

 

آیا اختلال نعوظ، حاصل فرآیند طبیعی پیر شدن است؟

خیر. ایجاد اختلال نعوظ با افزایش سن یک امر طبیعی نیست. اگرچه ممکن است مردان مسن نیاز به تحریک بیشتری (مانند نوازش و لمس کردن) برای رسیدن به نعوظ داشته باشند، اما همچنان باید بتوانند نعوظ را تجربه کنند و از رابطه‌ی جنسی لذت ببرند.

 

عامل ایجاد اختلال نعوظ چیست؟

سه شرط برای ایجاد نعوظ لازم است:

  • اعصاب آلت تناسلی باید درست عمل کنند.
  • جریان خون آلت باید کافی باشد.
  • پیام تحریک باید از طرف مغز فرستاده شود.

 

اگر چیزی با یکی یا تمام این شرایط تداخل پیدا کند مانع از نعوظ کامل می‌شود. بیماری‌هایی که معمولا اختلال نعوظ ایجاد می‌کنند شامل موارد زیر هستند:

  • بیماری‌های عروقی: بیماری‌های عروقی شامل آترواسکلروز (تصلب شرایین) و افزایش فشار خون می‌شوند. این بیماری‌ها که خود 70 % دلایل جسمی اختلال نعوظ را تشکیل می‌دهند جریان خون به اندام‌های مختلف و از جمله آلت‌تناسلی را محدود می‌کنند. آترواسکلروز به تنهایی، عامل ۵۰ % تا ۶۰ % موارد اختلال نعوظ در مردان بالای ۶۰ سال است.
  • دیابت: دیابت باعث آسیب به عصب و دیواره‌ی شریان می‌شود و در نتیجه ممکن است رسیدن به نعوظ را با مشکل مواجه کند. بین ۳۵ % تا ۵۰ % مردان مبتلا به دیابت، اختلال نعوظ را تجربه می‌کنند.
  • بیماری کلیوی: بیماری کلیوی می‌تواند باعث اختلالاتی شیمیایی شود که روی هورمون‌ها، گردش خون، عملکرد اعصاب و سطح انرژی تأثیر می‌گذارد. این تعییرات می‌تواند میل یا توان جنسی را تغییر دهد. داروهایی که برای درمان بیماری‌های کلیوی استفاده می‌شوند نیز ممکن است اختلال نعوظ ایجاد کنند.
  • بیماری‌های مغز و اعصاب: سیستم عصبی نقش مهمی در رسیدن به نعوظ و حفظ آن دارد. اختلال نعوظ در مردان مبتلا به سکته‌ی مغزی، مالتیپل‌اسکلروز (ام‌اس)، آلزایمر، پارکینسون و آسیب‌دیدگی نخاعی شایع است که به دلیل قطع پیام‌رسانی عصبی بین مغز و آلت تناسلی رخ می‌دهد.
  • سرطان پروستات: سرطان پروستات خودش باعث اختلال نعوظ نمی‌شود. اما درمان آن می‌تواند اشکال در نعوظ ایجاد کند.

 

دلایل دیگری که ممکن است اختلال نعوظ ایجاد کنند:

  • عوامل روانی مانند استرس، افسردگی و اضطراب
  • آسیب به آلت تناسلی
  • عمل جراحی پروستات، مثانه و سرطان کولون
  • نشت وریدی: اگر وریدهای آلت تناسلی نتوانند از خروج خون از آلت در طی نعوظ جلوگیری کنند، نعوظ ادامه پیدا نمی‌کند. به این مشکل، نشت وریدی گفته می‌شود و ممکن است به دلیل آسیب، بیماری یا استرس باشد.
  • استفاده از تنباکو و الکل: هر دو مورد ذکر شده ممکن است به رگ‌های خونی فرد آسیب بزنند و/یا جریان خون به آلت تناسلی را محدود کنند و باعث ایجاد اختلال نعوظ شوند. به‌ویژه سیگار کشیدن نقش مهمی در ایجاد اختلال نعوظ در افراد مبتلا به آترواسکلروز دارد.
  • بعضی داروها: بیش از ۲۰۰ نوع از داروها ممکن است اختلال نعوظ ایجادکنند.

 

چه ارتباطی بین اختلال نعوظ و بیماری قلبی وجود دارد؟

ارتباط زیادی بین اختلال نعوظ و بیماری قلبی وجود دارد. مطالعات متعدد نشان داده است اگر مردی اختلال نعوظ داشته باشد، خطر ایجاد بیماری قلبی در او بیشتر است. برای مثال، در یک مطالعه ۵۷ % مردانی که عمل جراحی قلب باز انجام داده بودند و ۶۴ % مردانی که به دلیل حمله‌ی قلبی در بیمارستان بستری شده بودند حداقل یک بار اختلال نعوظ را تجربه کرده بودند.
وجود اختلال نعوظ در مرد می‌تواند به معنی احتمال ایجاد علائم قلبی طی پنج سال آینده باشد. در واقع وجود اختلال نعوظ به اندازه‌ی سابقه‌ی سیگار کشیدن یا سابقه‌ی خانوادگی بیماری عروق کرونر، عامل خطر بیماری قلبی محسوب می‌شود.

 

اختلال نعوظ چگونه درمان می‌شود؟

داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال نعوظ از جمله سیلدنافیل (ویاگرا)، واردنافیل (لویترا) و تادالافیل (سیالیس) از طریق افزایش نیتریک‌اکساید در عضله‌ی صاف بافت اسفنجی آلت تناسلی عمل می‌کنند و به عضلات صاف اجازه‌ی ریلکس شدن داده و باعث افزایش جریان خون در آلت تناسلی می‌شوند.

 

منبع: کتابخانه‌ی سلامت کلینیک کلیولند (Cleveland Clinic Health Library)